Umuntu ngumuntu ngabantu
Gisteren zat ik bij de notaris om Martijn van Tongeren officieel welkom te heten als mede-eigenaar van IMU BV. Na Alex (Huddle BV) en Chris (Switch Online Marketing BV) is hij de derde die bij mij de stap van werknemer naar compagnon maakt. 3 bedrijven, 3 compagnons, 3 unieke talenten.
Van alle personeel wat ooit bij mij op de loonlijst gestaan heeft is er maar eentje afgehaakt. De rest is er nog steeds en vanaf volgende maand zijn wel zelfs al met 14 m/v sterk. We blijven maar groeien en ik heb op dagelijkse basis met steeds meer ‘levens’ te maken. Het team is onze motor. Cultuur onze benzine.
Voor mij is dat vreemd omdat ik vroeger überhaupt niet gedacht had dat ik ooit personeel aan zou nemen, laat staan zoveel. Ik had helemáál niet gedacht een strippenkaart op de notaris te nemen om me zo in moordend tempo aan meerdere mensen te ‘binden’. Ik ben namelijk graag alleen, ben best wel een controlfreak, vind het een compliment als iemand me een autist noemt en hou in principe helemaal niet van andere mensen… (iets te eerlijk misschien)
Voor mij betekende ‘onafhankelijkheid’ altijd dat ik geen enkele vorm van afhankelijkheid van iemand anders zou hebben. Mijn definitie van ‘vrijheid’ was altijd: “Alles kunnen doen wat ik wil, wanneer ik het wil, waar ik wil, zoveel ik het wil, zonder daarbij enige verantwoording af te hoeven leggen aan andere mensen”. Mijn leraren en mijn huidige personal trainer zullen bevestigen dat ik nogal een autoriteitsprobleem heb.
Maar toch is er iets veranderd.
Ik heb gemerkt dat onafhankelijkheid in deze vorm nastreven betekent dat je er altijd alleen voor staat. Alle verantwoordelijkheid dragen resulteert in nooit vrij zijn.
Alles op jouw manier doen betekent dat je business nooit groter zal worden dan dat jij zelf kunt zijn. Geen autonomie geven aan anderen betekent dat je alleen maar armen en benen in dienst hebt, in plaats van hersenen en harten.
Controle vasthouden resulteert in een constante angst om (die controle) te verliezen. Je hebt blijkbaar pas controle wanneer je het niet meer nodig hebt. Je moet daarvoor wel de moed hebben om angstig te durven zijn.
Mijn coach leerde mij jaren geleden: Echte vrijheid betekent dat je er mee akkoord gaat dat je in je leven volledig afhankelijk bent van andere mensen. Mensen kunnen namelijk niet zonder andere mensen. Kijk maar om je heen. De stoel waar je nu op zit, het apparaat waarop je dit bericht op leest, het eten in je maag, de kleren die je aan hebt, de kennis en normen en waarden in hoofd. Alles komt van andere mensen. Een mooi stukje wijsheid vind ik dan ook: “Umuntu ngumuntu ngabantu”. Vrij vertaald naar “een mens wordt pas mens, door andere mensen”.
Alweer meer dan 4 jaar geleden kwam ik met 2 centrale levensthema’s bij mijn coach. Thema 1 was: Hoe kan ik meer leren loslaten? Nu heb ik het beste team wat ik me kan wensen met een ongekende loyaliteit en verantwoordelijkheidsgevoel. Mijn cultuur is gebouwd op autonomie en persoonlijke groei. Ik heb mijn compagnons ‘gekregen’ uit de werknemers die ik los heb durven laten. En nu heb ik zelfs ‘mijn kindje’, de IMU, losgelaten om ruimte te maken voor een frisse wind.
Als je wilt dat iets gaat groeien en boven jou uit gaat stijgen dan zul je het uit je eigen schaduw moeten laten. Als je zelf in de spotlight staat en alle licht opeist, is het lastig om niet verblind te raken. Ik ben wat dat betreft een gepassioneerde loslater geworden.
Thema 2 voor mij was: Hoe kan ik meer ‘in contact’ komen met andere mensen en diepere relaties aangaan? Nu, enkele jaren later ervaar ik mijn team als familie en heb ik daarnaast ook een bedrijf opgezet waarin wij community software ontwikkelen. Huddle is bedoeld om gelijkgestemden met elkaar in contact te brengen en vriendschappen te faciliteren.
Vorige week braken we al door de 200.000 Huddle gebruikers en we zijn hard op weg om onze missie (de wereld wat minder eenzaam maken) concreet te maken. Mijn eigen ‘zwakte’ is nu mijn ‘massive transformation purpose’ en indirect de grootste kracht achter mijn business.
Door mezelf ‘afhankelijk’ te maken van anderen voel ik me vrijer, relaxter en onafhankelijker dan ooit. Mijn business is nu groter dan ik zelf ooit zou kunnen zijn maar ik hoef alleen maar mezelf er in te blijven. Hoe meer ik deel met anderen, hoe meer ik mezelf wordt.
Vreemd eigenlijk hoe dat allemaal kan lopen, ik vind het maar een gekke wereld…