30 boeken lezen in 6 weken… Mijn inzichten uit deze challenge!

Challenge: 30 boeken lezen in 6 weken

30 boeken lezen in 6 weken

Bij het dichtslaan van boek nummer 30 kwam er maar één gedachte bij me op.

Een schitterende Latijnse spreuk. 

Waarvan Toon Hermans zei dat hij hem op zijn grafsteen zou zetten:

“hè hè…”

De #6wekenwinnen challenge zit er op. Ik ging de uitdaging aan met mijn broer Gerhard en las 30 boeken in 6 weken tijd. Tegelijkertijd onderging ik een fitness make-over als fysiek equivalent van deze broedertwist.

Eat, train, read, sleep, repeat dus.

Allereerst natuurlijk even “het plaatje” want ja… ik ben ook maar een mens met een ego dat, hoewel al van aanzienlijke grootte, net als het lichaam nog steeds voeding nodig heeft 😜

Hier zie je de makeover:

Op het fysieke avontuur ga ik nu verder niet in. Ik heb daar eerder al iets over geschreven en een afbeelding in dezen zegt ook meer dan duizend woorden. Credits gaan ook naar Michael Henskens van IronPupil.com 💪

Ik wil graag mijn inzichten delen over het boeken lezen en natuurlijk de meest gestelde vraag beantwoorden: “Wat was nu je favoriet?”

Dat is lastig te zeggen want de onderwerpen liepen nogal uiteen dus het is moeilijk om de spreekwoordelijke appels met peren te vergelijken. Daarom heb ik mijn bevindingen even op een rijtje gezet, zonder spoilers te geven.

De Unicorns

Als ik er absoluut eentje, en echt maximaal eentje zou moeten kiezen als mijn favoriet van de 30 in de challenge dan zou ik zeggen: Die over Instagram en die over Spotify 😜

Zonder gekheid, deze boeken hebben mij echt gegrepen. Het zijn de verhalen over Instagram, Spotify, Square, Netflix en nog eens een deel van die zelfde verhalen door Peter Thiel; een van de bekende namen in Silicon Valley en tevens investeerder / adviseur in talloze van deze ‘Unicorns’.

No Filter en Spotify waren echt pageturners waar ik bijna niet los van kwam. Zeker de visie en het lef van de oprichters is iets om echt een voorbeeld aan te nemen. Zij laten het “kwaad” dat vaak gepaard gaat met grootkapitaal hun dromen niet afpakken en er straalt een zekere elegantie af van de eenvoud in hun concepten.

Om The Innovation Stack heb ik meerdere malen hardop moeten lachen en dat heb ik sinds mijn Donald Duck dagen als kind niet meer gehad. Ook zeer inspirerend trouwens, een ondernemer die probeert te snappen “hoe” hij Amazon heeft kunnen verslaan.

Na deze boeken wilde ik niets anders meer dan rammen met mijn business en de wereld veroveren. Vooralsnog is dat work in progress maar het kan ieder moment gebeuren nu… 🤞

Zero to One vond ik ook een geniaal boek, groot fan geworden van Peter Thiel door dit boek, unieke kijk op zaken. Het boek over Netflix (Dat Gaat Nooit Lukken) was iets minder dan de andere 4 in deze categorie, maar zeker ook een ereplaatsje waardig. Allen aanraders!

“All happy families are alike; each unhappy family is unhappy in its own way.” Business is the opposite. All happy companies are different: each one earns a monopoly by solving a unique problem. All failed companies are the same: they failed to escape competition.” – Peter Thiel

De succesformules

Een iets ander genre dan de Unicorns. Ik merk dat nieuwe boeken van ‘nieuwe’ bedrijven zoals de eerste 5 veel frisser een directer zijn in hun aanpak. Alle bullshit is er vanaf en het lijkt allemaal veel meer trial and error ondernemen te zijn. Lange halen, snel thuis. Daar houd ik van.

Ik houd niet van corporate geneuzel, bullshitbanen en de jeuktaal. Ik merk dat, wanneer ik iets oudere boeken of nieuwe boeken over oudere bedrijven lees, dat het niveau van saaiheid en droge stof hoger is. Blijkbaar was het vroeger alleen professioneel als het saai was. Daar heeft het onderwijs in Nederland ook een handje van.

Deze 5 boeken vond ik allen zeker inspirerend en ik heb er echt veel uitgehaald maar ze zijn dus wel iets droger (net als ik momenteel).

Crossing the Chasm vond ik erg sterk, het was voor mij bijna alsof ik een autobiografie van mijn software bedrijven las… plús een kijkje in de toekomst. Dat is lekker natuurlijk. Extreem verhelderend en een must-read voor ondernemers die “te groot denken”.

Originals heb ik ook erg van genoten. Prachtige verhalen in dit boek. Zou ik zeker aanbevelen als je jezelf gewoon eens lekker wilt laten inspireren en wilt begrijpen hoe je jouw creativiteit beter naar voren kunt brengen. Het principe van “langzame creativiteit” in dit boek heeft mij erg gegrepen. Lees dit boek als je jezelf er echt de tijd voor gunt en wanneer je een rustige agenda voor je hebt liggen.

“Procrastination may be the enemy of productivity, but it can be a resource for creativity.” – Adam Grant

De andere drie zijn ook aanraders maar iets minder spectaculair. Al kan dat ook komen omdat ik misschien al een overdosis van business inzichten op zak had. Na een tijdje komt het dan niet meer zo binnen.

Starbucks gaf nog wel een frisse kijk op klantgeluk, al heb ik in een Starbucks nooit de ervaring gehad die in het boek wordt beschreven. Retail = Detail, is de rode draad die steeds terugkomt in dit boek en de filosofie daarachter zet je als ondernemer weer op scherp.

Uit het leven gegrepen

Even iets anders dan business dan. Deze boeken gaan meer over het leven en hebben allen een (soms confronterend) uitzoomeffect.

Zeker 21 lessen voor de 21e eeuw (van dezelfde auteur als Sapiens en Homo Deus) laat je even opstijgen uit de waan van de dag en kijken naar de mensheid en haar fratsen in vroegere, huidige en toekomstige tijden. Als je net een resumé van het mensdom hebt gekregen, dan lijkt je eigen bestaan ineens erg klein. Ook de puntjes op je to-do lijst lijken dan ineens niet meer zo significant. Fascinerend boek, al vond ik het minder samenhangend dan zijn eerdere boeken. Ook vind ik de toon van zijn boeken ietwat pessimistisch.

Ik heb genoten van de boeken van Stephen Hawking en al sinds ik de film ‘The Theory of Everything‘ heb gezien (echt prachtig) ben ik fan van deze man. Het voorwoord door de acteur die hem in deze film speelde en het nawoord geschreven door zijn dochter na zijn overlijden, voegden een bijzondere extra emotie toe aan het boek.

“Quiet people have the loudest minds.” Stephen Hawking

De andere boeken waren zeker interessant maar ik had moeite om mijn aandacht er echt goed bij te houden. Weinig inzichten op erg veel bladzijden. Als ik niet in de challenge had gezeten, dan zou ik ze niet uitgelezen hebben.

Leiderschap

Terug naar business dan, maar dan niet naar de producten of strategie maar naar het leiderschap. Drie interessant boeken met elk een eigen kijk of effectief leiderschap.

Extreme Ownership trekt de paralel tussen het leiderschap van een Navy Seal aan het front met de manager op de werkvloer. Een interessante leeservaring waarin je constant switcht tussen de strijd aan het front en de strijd op de werkvloer. De filosofie is dat een echte leider 100% verantwoordelijkheid neemt, ook voor hetgeen niet zijn schuld lijkt te zijn.

The Servant raakte mij echter meer. Het is een verhaal over dienend leiderschap waarin een leider zichzelf ten dienste van zijn team opstelt. De manager deelt geen taken uit aan zijn medewerker maar draait het om; de medewerker verzint zelf de taken en geeft aan de manager aan wat hij/zij nodig heeft om optimaal te kunnen werken. Wanneer personeel namelijk bezig is om de baas tevreden te houden, wie houdt dan de klant tevreden?

Een manager controleert. Een leider faciliteert en inspireert. Taken kun je managen, mensen niet. Iets wat wij binnen de IMU ook al jaren nastreven. Het is nog niet perfect maar we worden er steeds beter in en dit boek zette me ook weer op scherp.

Sowieso vind ik ‘dienend leiderschap‘ een heerlijk begrip. Zeg het maar eens 10x rustig achter elkaar en laat het echt even bij je binnenkomen. Het dienende voelt als een verlossing van de zelfabsorptie.

“As leaders we do not create growth. The best we can do is create an environment that is conducive to growth. It is like planting a garden. You do not cause the seeds to grow. To grow is their natural purpose in life.” – James Hunter

The Effective Executive is meer van de oude stempel. Het zal ongetwijfeld een uitstekend boek zijn, maar als je al een beetje ervaring hebt in deze materie, dan zal het minder indruk op je maken. Ook het lettertype maakt het moeilijk.

Apart inzicht ook wel, je leest bijna liever een slecht boek dat fijn is opgemaakt, dan een goed boek met een slechte opmaak. Drukkers van de wereld; omarm de witruimte!

Voor de focus

Als je zoveel boeken leest, dan zijn alle tips rondom focus en het managen van je energie natuurlijk mooi meegenomen. Daarom ook deze boeken.

Ik ben groot fan van Nir Eyal en zijn eerdere boek ‘Hooked’ waarin hij 4 fasen uitgelegd waardoor je verslaafd raakt aan het gebruik van bijvoorbeeld een social media platform. Met Indistractable brengt hij juist de tegenhanger; hoe je van je verslavingen af komt en je ‘leven’ terug claimt. Ik vond het zo’n sterk boek, dat ik direct 25 exemplaren heb besteld voor al mijn collega’s.

Ik denk dat afleiding, al dan niet het constant ‘connected’ en verslaafd aan de urgentie zijn, de grootste welvaartsziekte van deze tijd is. Ik maak me regelmatig zorgen of mijn teamleden met hun onstuitbare inzet en verantwoordelijkheidsgevoel, zichzelf niet overwerken. Dit met alle gevolgen van dien, zo weet ik als burn-out ervaringsdeskundige.

Als ik zo’n boek lees, dan grijpt zo’n realisatie me. Ik realiseer me alleen dat je mensen niet kunt veranderen. Je kunt ze alleen inspireren om zichzelf te veranderen. Iemand een inspirerend boek geven is dan een hele fijne methode.

“Most people don’t want to acknowledge the uncomfortable truth that distraction is always an unhealthy escape from reality.” – Nir Eyal

Ook The Big Leap vond ik schitterend. Het beschrijft de ‘upper limit’, een zelfopgelegde grens voor de mate van geluk, vrijheid, rijkdom en liefde die je jezelf toestaat te mogen hebben. Alles daarboven voelt als ‘niet verdiend’ en dus vind je manieren om jezelf te saboteren. Absolute must-read als je ook maar iets van waarde hecht aan persoonlijke groei.

De andere 2 hebben minder indruk op me gemaakt maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat dit de laatste 2 boeken waren die ik heb gelezen. Er zat enorm veel overlap in met de andere boeken en wanneer je weinig nieuws leest, dan maakt het minder impact.

In Altijd Scherp las ik wel een interessant stuk over het principe van oscillatie. Officieel is dat een periodiek herhaalde omkering van de bewegingsrichting en een goede verstaander zal daar wellicht al genoeg aan hebben. Het boek laat zien dat je alleen kunt groeien (fysiek, emotioneel, stressbestendig etc.) wanneer je over je grenzen gaat. Binnen je grenzen bestaat er geen groei. “Over je grenzen gaan” maakt je sterker omdat het je grenzen oprekt, het is dus niet zozeer een negatief verschijnsel zoals het in de volksmond doet vermoeden.

Bij het aanbrengen van schade hoort echter wel een periode van actief herstel. Dat is bij fitness net zo, je maakt een spier kapot en wanneer deze zichzelf repareert, wordt deze sterker. Joop Zoetemelk zei ooit dat je de tour in bed wint. Nu is mij dat nog niet gelukt maar ik heb in deze fitness challenge wel gemerkt dat alle groei in de rust zat. Zonder goed herstel (slaap) heeft extra training geen zin.

Zo kun je naast fitness, blijkbaar ook je weerbaarheid tegen stress, omgang met emoties en andere skills “oprekken”. Dat heb ik ook met deze challenge denk ik goed bewezen. Het principe van ‘actief herstellen’ heeft mijn aandacht en zeker na deze challenge ga ik mezelf eens een fijne zomer gunnen waar ik mijn herstel bewust inplan.

Investeren

Ook investeren heeft mijn interesse. Zo ben ik al jaren actief op de beurs en ik vind dat echt schitterend. Daar waar ik na enkele uren werken aan iets rondom ‘online marketing’ echt wel klaar ben, kan ik oneindig bezig zijn met financieel nieuws, het analyseren van aandelen en het managen van mijn portfolio. Op dit moment in mijn leven zit hier een enorme passie, wellicht ook omdat het relatief nieuw voor me is.

Daarom kon het beste boek over beleggen volgens Warren Buffet, De Intelligente Belegger, niet ontbreken. Jammergenoeg viel het me tegen. Wanneer je al diep in de materie zit en al volgens deze principes (Long term value investing) handelt, dan mis je toch echt de diepgang in dit boek. Ook vond ik het storend dat alle voorbeelden uit het begin van de vorige eeuw komen. Top boek als je nieuw bent in deze wereld, maar onnodig als je al verder bent.

“You will be much more in control, if you realize how much you are not in control.” – Benjamin Graham

The Invested Investor sloot beter aan op de ‘andere kant’ van mijn leven als investeerder. Samen met mijn broer Gerhard heb ik onlangs Loorbach² opgezet, onze gezamenlijke investeringsmaatschappij. Gerhard heeft de afgelopen 10+ jaar meerdere administratiekantoren opgezet en ik verschillende marketing- en softwarebedrijven. We vullen elkaar perfect aan.

Binnenkort maken wij onze eerste 2 participaties bekend waar we de afgelopen maanden in zijn gestapt. Dit boek was voor ons de perfecte samenvatting van de filosofie die wij omarmen, waarbij we naar het totaalplaatje van een bedrijf kijken (i.p.v. alleen de cijfers) en ook echt persoonlijk betrokken zijn op alle fronten van het bedrijf. Zeer compleet boek en ook nuttig als je niet in andermans bedrijf investeert maar als investeerder naar j eigen bedrijf wilt kijken.

Voor de ziel

Nog een stukje psychologie dan. Omdat ik met deze challenge echt even iets anders wilde dan de kern van mijn vak (online marketing en neuromarketing online) en omdat ik deze challenge samen met mijn broer deed is de hoeveelheid psychologieboeken beperkt gebleven. Deze 2 vond ik echt zeer de moeite waard.

Met name De zin van het bestaan van Victor Frankl zou eigenlijk iedereen gelezen moeten hebben. Aangrijpend, diepgaand en geestverruimend.

“Forces beyond your control can take away everything you possess except one thing, your freedom to choose how you will respond to the situation.” – Victor Frankl

Patronen doorbreken is meer een praktisch boek, als je jezelf er toe kunt zetten om ook de opdrachten die er in staan te maken. Mijn aversie tegen alles wat schools is en me huiswerk oplegt stond me dit echter niet toe. Ik herkende mezelf echter wel in veel van de inhoud en het zette me echt weer stevig aan het denken.

De tegenvallers

Dan toch nog kort even de laatste 4, om het maar af te maken. Helaas kom je er bij zoveel boeken niet onderuit dat er ook tegenvallers tussenzitten.

Met stip op nummer 1 van de lijst met slechtste boeken is Crucial Conversations. Het eerste boek waarbij ik het de schrijver kwalijk nam dat hij het op papier had gezet. Ben er nog boos van.

Hoewel ik fan ben van Elon Musk en Insane Mode over hem ging, was het irritant slecht en warrig geschreven. Geen idee welk punt de schrijver heeft willen maken. Het kan zijn dat dit alleen zijn verzamelde aantekeningen waren van waaruit hij uiteindelijk een boek had willen schrijven? Anders heb ik geen verklaring. Als ik het in spiegelbeeld had gelezen was het niet minder duidelijk geweest.

Can’t Hurt Me, alom geprezen door mensen in mijn omgeving en een boek waar ik zelf veel van had verwacht. Het begon zeer sterk, maar halverwege begon de hoofdpersoon me tegen te staan en vond ik het een beetje overdreven worden allemaal. Ik vond het boek van Djack Littel (Aanvalsplan), in dezelfde categorie veel sterker. En dat zeg ik niet omdat ik Djack een held vind. Is ook niet subjectief trouwens.

Moonwalking with Einstein was zeker geen slecht boek, ik heb er ook best wat uitgehaald. Maar ik had er totaal iets anders van verwacht en ik vind het altijd vervelend als een titel / belofte van een product iets anders suggereert dan wat het feitelijk is. Omdat het het allereerste boek van de 30 was dat ik las en ik daarna teleurgesteld was, heb ik het bij de tegenvallers gezet.

“Life seems to speed up as we get older because life gets less memorable as we get older.” – Joshua Foer

Wat heb ik over mezelf geleerd?

Ik vond het een schitterende ervaring om dit 6 weken te doen, hoewel het laatste stukje wel met enige tegenzin ging. Na 5 weken was ik toch wel redelijk verzadigd.

Niets in het leven groeit blijkbaar zonder weerstand.

Ik heb veel over mezelf geleerd. Bijvoorbeeld wanneer mijn aandacht optimaal is. Wanneer ik direct van 07:00 tot 09:00 in de ochtend lees, zonder daarvoor iets van input te hebben gehad (dus geen telefoon, geen laptop, geen ontbijt, geen training, echt niks) dan lees ik makkelijk 100 pagina’s per uur (zolang het in het Nederlands is) en onthoud ik echt alles.

Als ik eerst input toelaat, dan gaat dat al snel achteruit. Ook als ik eerst mijn fitness rondje deed dan ging het lezen langzamer, een verhoogde hartslag verlaagde mijn leesgemak en had ook een directe invloed op hoe makkelijk ik de materie kon vatten. Direct uit bed is je brein een onbeschreven blad, elke dag weer opnieuw, hoe heerlijk is dat!

In de middag ligt het tempo al veel lager, dan kom ik maar tot ongeveer 60 pagina’s per uur. Er zit dan al teveel in mijn hoofd en bij alles wat ik lees dwalen mijn gedachten dan sneller naar die dingen af.

Wanneer ik mezelf toelaat om tussen het lezen door op mijn telefoon te kijken dan blijft er helemaal niets van dat tempo over. Zelfs het fysiek kunnen zien liggen van mijn telefoon in mijn ooghoeken zorgde al voor afleiding. Ook ’s avonds lezen werkte voor mij minder goed, wat ik niet had verwacht. Voor het slapen gaan nog even lezen is voor veel mensen een goed idee, maar voor mij dus niet.

Eerder dit jaar schreef ik een boek in 6 weken en ik dacht dat lezen makkelijker zou zijn dan schrijven. Schrijven vraagt concentratie dacht ik en lezen kun je altijd wel…

Dat bleek niet het geval. Het bleek juist andersom te zijn. Daar waar ik prima 6-8 uur per dag kon schrijven, kon ik echt niet langer dan 5 uur per dag lezen, ongeacht ik hoeveel blokken ik dat opknipte. Daarna was er echt een blokkade om verder te komen. Bij 4 uur ligt voor mij ongeveer de comfort grens, daarna wordt het echt werken.

Laatste inzicht hierover:

“Het was echt niet de tijd wat de uitdaging vormde. Het was de priori-tijd en de kwali-tijd van de tijdsinvulling wat het verschil maakte” – ikke

Vind jouw gouden uur

Het “gouden uur”, voor mij deze 6 weken tussen 07:00 en 08:00. voelde echt als “mijn dag”. Een uur waarin ik mezelf alleen op de wereld voelde en mijn absolute peak-state bereikte.

Aangezien ik voor deze challenge nooit, maar dan ook nooit om 7 uur al naast mijn bed stond, heb ik dat nooit geweten. Ik heb mijn hele leven geloofd dat ik een avondmens ben. Hoe gaaf is dat, dat je zo’n inzicht door een challenge je hele leven meeneemt?

Ik ga wellicht een tijdje testen om iedere dag tot 12:00 telefoon en internet-loos te blijven. Niets is zo belangrijk dat iemand mij per se voor 12:00 uur moet kunnen bereiken. En anders moeten ze maar een sms sturen. Er zijn maar een heel paar sleutelpersonen in mijn leven die deze “instructie” hoeven te ontvangen.

Geen Whatsapp, geen social media, geen internet, geen tv, niks. Gewoon in stilte, met 0 afleiding. Lekker creëren wat je op dat moment wilt creëren. Alles na 12:00 is dan bonus, 100% afleiding toegestaan, dan is “mijn dag” voorbij en sta ik waar nodig ten dienste van anderen. Lijkt me heerlijk!

En jij?

Zo zijn er talloze van dit soort persoonlijke inzichten maar die laten zich minder goed beschrijven. Je moet het gewoon ervaren om dit over jezelf te leren.

Of het nu boeken lezen of schrijven is, of heel iets anders, dat maakt niet uit. 6 weken zijn precies lang genoeg om iets bij jezelf los te maken waarvan je niet wist dat het er zat. En 6 weken zijn ook genoeg om een nieuwe gewoonte te vormen.

Ik heb niet de ambitie om hierna nog 5 boeken per week te lezen. Maar met 1 boek per week zou ik al een bizarre ontwikkeling voor mezelf op jaarbasis realiseren. En 1 boek… daar draai ik dankzij deze challenge nu echt m’n hand niet meer voor om… 😉

Ook droog trainen hoeft voor mij voorlopig niet. Mijn karakter is al droog genoeg. Ik weet nu echt wel heel goed hoe mijn lichaam werkt, op welke voeding ik reageer een hoe ik heel snel een “harde reset” kan geven wanneer dat nodig is. Oscillatie weet je.

Wat heb jij altijd al meer, of juist minder willen doen? Wat schrijf je altijd maar weer in je doelenboekje op vakantie of met oudjaar? Maar wat er eigenlijk nooit van komt omdat het gewoon niet in je systeem zit? Waar zit jouw verborgen goud?

Wat zou je 6 weken lang “geforceerd” in je systeem kunnen brengen? Zodat je er de rest van je leven profijt van hebt? Of daarna 100% zeker weet dat het niks voor jou was… 😉

Blijf jezelf uitdagen.

Reacties